شرح حال

 

با دیدن بازی های فوق العاده خسرو شکیبایی، وقتی فیلمای الان و  یه سری قرتی داخلشونو میبینم تهوع میگیرم. یه سری هنرمند دوزاری که از قضا همشونم معتقدن سخت ترین کار دنیا رو بعد از کار در معدن دارن!

Real Psychos

واقعا این همه "به خود افتخار کردنِ توهمی" از کجا میاد؟

most of them practically post on Instagram every shit they eat or do. It's gonna take time forever to go through their social media. I know I have my issues, but it's these people that are the real psychos. I mean, how proud of your f*cking life can you be? I was talking about bodybuilders. According to conventional wisdom, these characters are very exciting. while my opinion is exactly in conflict with this. I'm of the opinion that these persons are very ordinary. They're just following a normal thing. so just please do your job humbly. I'm very interested in bodybuilding but without these nonsense ideas. the fact that Excercise is important is obvious to all. not only does it play a crucial role in health but also it comes with a multitude number of benefits like as:  having self-confidence, not narcissism (!) and It's a good way to feel better. 

قدم هایم

یه قدم میریم جلو و لامصب صد قدم میارنمون عقب!

و من اینجامو به این یه قدما دل بستم. چی میشد اگه وقتی شکست میخوریم بجای اینکه یه زمان طولانی رو غمگین شیم، خشمگین می شدیم؟ با این خشم محرک دوباره امتحان میکردیم. بهای چیزهایی که میخوایم کم نیست: اینکه ادامه بدم وقتی خودم برای خودم مسکوت موندم، وقتی احساس میکنم یه طناب دور گردنمه و فقط انگشتای شست پامه که منو نگه داشته. همیشه شیرین نیست، شاید قرار نیست هیچ وقت شیرین باشه: فقط برای لحظه هایی کوتاه ... مسئله امروز من در کدام کوچه قدم زدن بود! کوچه ی پر درخت تر را انتخاب کردم: لحظه های کوتاه من، چهارپایه یِ زیر انگشتان شستم!

دریافت

Without Soul

ببخشید اگر این روزها حرفی برای گفتن نداریم و حرف هایمان را در زبانها و صداها و نوشته های دیگران میجوییم: 

«ما را تبار خونی گل ها به زیستن متعهد کرده است»

دریافت

Mood

زاهد بودم ترانه گویم کردی

سر فتنهٔ بزم و باده‌جویم کردی

سجاده‌نشین با وقارم دیدی

بازیچهٔ کودکان کویم کردی

دریافت

تجربه من بعد از تزریق واکسن آسترازنکا

امروز حدود ساعت 10 دوز اول واکسن آسترازنکا رو تزریق کردم. به ما گفتن که برای عوارض احتمالیش از مسکن استفاده کنیم و ویژه از من خواست که کیسه آب یخ بذارم رو محل تزریق. در این پست که قراره روزانه بروز بشه از تجربه های بعد از واکسن خواهم نوشت. امیدوارم مفید باشه:

دو ساعت بعد از تزریق: عوارض خاصی رو حس نمیکنم و حالم خوبه. برای جلوگیری از تب احتمالی تا الان با فاصله دو قرص کدئین خوردم. پنج ساعت بعد تزریق: تب خیلی خفیف و سرفه هایی هم داشتم. الان سرفه ام تقریبا قطع شده و حال عمومیم خوبه. هشت ساعت بعد از تزریق: حال عمومیم خوبه و دارم کارامو انجام میدم و هنوز یه تب خفیفی رو حس میکنم. سومین کدئین هم مصرف کردم. امروز خواهرمم واکسن زده بود که الان تب و لرز و سردرد نسبتا شدیدی رو داره تجربه میکنه که البته بنظر از عوارض شایع واکسنه. بیست و هشت ساعت بعد از تزریق: نصف شب بد جور حالم بد شد تب ولرز شدید و سردرد داشتم. ساعت یازده پاشدم و حالت تهوع هم داشتم خیلی حال بدی بود. الان بهترم. تا اینجا 6 تا کدئین و 2 تا ژلوفن مصرف کردم. برای خواهرم دیشب مجبور شدم یه سرم نرمال سالین بزنم افت فشار و ریت بالای صد رو تجربه کرد. سی و شش ساعت بعد از تزریق: همه علایم من بهتر شده و کاملا خوبم. هفتاد و دو ساعت بعد از تزریق: همه چی رو به راهه.