sad smile

برنامه امروزمو انجام دادم ولی احساس ناتوانی میکنم اون حاله که دوست داشت همه چیو ول کنه تا هر چی میخواد پیش بیاد، هنوزم باهامه ... دوست دارم از همه کسایی که میشناسنم دوری کنم. درمانده ام و حالا این همه هم درس مجازی ریخته رو سرم. یاد پایتخت افتادم  اونجا که بهبود گفت: ولی من این زندگیو نمیخوام نقی! بعضی وقتا دیگه حتی فکرای خوب درباره آینده هم سرگم کننده نیست. شاید دلمون فقط یکیو میخواد که بد بودنا رو تایید کنه یکی که پا به پای ما افسرده باشه.

اندر حکایت کلاس های مجازی 1

برای آینده

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

برای پنج سال بعد / رمزدار

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید