داشتم یه نگاهی به پست های قدیم وبلاگم مینداختم دیدم چقدر دری وری میگفتم یا مینوشتم :) ... حالا یه پیام دارم برای اون آدم گذشته:
الان یکی از ترسام اینه نکنه چند سال بعدم که بیام پستای الانمو نگاه کنم همین حسو داشته باشم. البته در حال حاضر نسبت به این موضوع خوشبینم!
میون ما یه دیواره
منم از جنس دیوارم
تو از بیراهه می‌ترسی
من از بیراهه بیزارم#پدرام_پاریزی
چشای خسیس تو
این روزا بخشنده شده
یاد نوروزای بچگی برام زنده شده
عشق تو با دل من
بدجوری مهربون شده
کودک درون پیرم
دوباره جوون شده
انگاری دل تو دلم نیس
مث پنج شنبه غروب
ساختن تیر و کمون
با چوب یه تیکه تیوب
با یه حالی بند کفشامو
می‌بندم سفت سفت
حال دنیا رو می‌گیرم
حال خوبمو گرفت
تیله بازی جنگ و دعوا
سر هسته‌ی هلو
دوباره بچه شدم
دلخوشیای کوچولو...
#پدرام_پاریزی
