سالهای قرنطینه

دارم به این فکر میکنم اوضاع برام با وجود این قرنطینه خیلی فرق نکرده. کارامو دارم انجام میدم برنامه های که میخواستم برای تعطیلات عید انجام بدم رو ریختم که این مدت تو اجرای قسمتیش تنبلی کردم اما خب راحت خودمو میبخشم همزمان به خودم میگم که این یه شکست بود اما گذشت باقیشو سعی میکنم خوب برم جلو: میبینی من قبلا هم تو قرنطینه بودم! کاش میشد باشگاه رفت بیشتر این روزا حالم بخاطر این گرفته اس چون فرصت خوبی بود الان عصرا حدود یه ساعتی جاهای خلوت میرم پیاده روی. دیشبی خیلی با آلن چت کردم خندیدیم و صبح دیدار امروز با آلن به خاطر کرونا کنسل شد به هر حال یه چای بهم بدهکار شد. این روزا با خودم میگم کاش میتونستم یه کمکی بکنم تو این اوضاع سخت کادر درمان یا حتی هلال احمر ولی نمیتونم اگه خودم تنها بودم فکر کردن درباره اش برام خیلی جدی تر بود. این موزیک رو گوش کنید: دریافت