یه سریال سردرگم با نویسندگی بینهایت بد؛ سوراخای فیلمنامه یه جاهایی واقعا خنده داره. بازیگری خاتون به عنوان کسی که مثلا قهرمان سریال باشه خیلی بده؛ حتی دیالوگ گفتن هم بلد نیست. مشکل اصلی سریال بازی نگار جوهریان و اشکان خطیبیه که بنظرم خیلی بده (اشکان خطیبی واقعا حال بهم زنه) و قبل از اینا فیلمنامه که هیچ داستان مشخصی نداره. شاید باورتون نشه ولی دو قسمت اول فصل دوم خاتون (مثلا قهرمان داستان) لنگ این بود که چی بپوشه! ... حالا ایناش به کنار بگیم عب نداره ولی دیگه چطور میشه این همه آدم که همشونم تحت تعقیب هستن گله ای توی تهران اون زمان میگردن؟ حالا تیپ خاتون (نگار جواهریان) خیلی جالبه با لباس قرمز یه کیف میندازه رو دستش وسط شهر راست راست میره میاد. رضا فخار هم که خیر سرش سر دسته ی گروه رابین هودیاست و عکسشو همه جا پخش کردن (حالا این به کنار اونم سوار ماشین تووی شهر و جاهایی که خیلی راحت امکان دست گیریش هست میره میاد) ور نمیداره یکم قیافه اشو عوض کنه. بابا لعنتی لااقل بنویس اون ریش بی صحابو میزنه بعد از پخش شدن عکسش.
با این همه نکته های مثبتی هم داره سریال مثلا فیلمبرداری، موسیقی هم که کیهان کلهر ساخته خیلی کمه یعنی فکر کنم کلا سه چهارتا موزیکه، بازی مهران مدیری و از همه بهتر بابک حمیدیان. این بازی بابک حمیدیان رو اینجا ببینید کیف کنید منکه فقط به عشق بازیش ادامه خاتون رو دارم نگاه میکنم.
