جوان خام!

« غریب اگر نیست، غریب وار هست »

جوان خام!

« غریب اگر نیست، غریب وار هست »

جوان خام!

روز جهانی کارگر
روز ملی آزادسازی خرمشهر
روز جهانی مبارزه با کار کودکان
روز جهانی نوجوان
۲۵ آبان و ...
بهونه‌های زیادی هست که آدم تو رو فراموش نکنه.

------------------------------------------
شروع در تاریخ 97.3.31
جذامیان دلم پیرند
و دست های تو اکسیرند
-------------------------------------------

(۴ نفر به صورت خاموش سایت را دنبال کرده‌اند)
* لطفا وبلاگ من را به صورت «خاموش» دنبال نکنید!

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
محبوب ترین مطالب

فیلم در قالب کمدی داستان رنج آور زندگی تونیا هاردینگ یکی از قهرمانان اسیکت روی یخ آمریکاست. تونیا که در خانواده ای فقیر زندگی می کند مجبور است با دیگر شرکت کنندگان که مرفه نشان داده می شوند رقابت کند. تونیا برای مسابقات لباس هایش را خودش میدوزد و همین مسئله در رای دهی داوران تاثیر میگذارد و او بارها با وجود نمایش های شایسته اش شکست می خورد. در قسمتی از فیلم تونیا با یکی از دواران صحبت میکند و از او دلیل امتیاز ندادنشان را می پرسد و داور به او می گوید که: حرفم را نشنیده بگیر اما مسئله فقط اسکیت بازی کردن نیست تو آن تصویری نیستی که بخواهند از آمریکا نشان دهند ما یک خانواده ی آمریکایی کامل می خواهیم. فیلم نامزد 3 جایزه اسکار شده است که تنها اسکار نقش مکمل زن را کسب کرد. مارگو رابی نقش اصلی فیلم با وجود بازی خوبش اسکار نگرفت!!

حاوی اسپویل: این فیلم به خوبی نشان می دهد که قهرمان های که رو سکوهای قهرمانی المپیک میبینیم ممکن است قهرمان های واقعی نباشند. تونیا یکی از این قهرمان های واقعی بدون مدال است.

 

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ شهریور ۹۸ ، ۱۱:۰۷

بین شیفت ها که می شد خودم را از گله ی دوستانی جدا میکردم که تا خرخره در نقش هایشان فرو رفته بودند و زندگی شان فقط یک نمایش بود از اینکه همه می خواستند یکدیگر را وارد بازی خودشان کنند: این دنیا افسرده ام میکند. از اولش که به این بخش آمدم دنبال همچین جایی میگشتم وسط این همه شلوغی آرامش خاصی داشت احساس می کردم در وسایلش مرده ها جریان داشتند. لحظه های بود که دوست داشتم تا ابد در این اتاق بمانم اما کمی بعد با خودم زمزمه میکردم: نه، من قرار است تو را وارد بازی خودم کنم! [آهنگ: موسیقی متن بی نظیر مینی سریال چرنوبیل]

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ شهریور ۹۸ ، ۲۳:۳۴

برعکس ظاهری که سریال که میتونه داشته باشه کاملا موضوعی روان شناختی و اجتماعی داره با کارگردانی و نویسندگی خیلی خوب. بازی های فیلم هم قوی هستن از جمله بازی رامی ملک و کارلی چایکین. ضمن اینکه دقت علمی فیلم هم بالاست و فصل اول سریال 98 درصد نقد مثبت گرفت. سال 2016 هم جایزه گلدن گلوب بهترین سریال رو بدست آورد و سالهای بعد هم جایزه های زیادی برده. خودم تو سریال هایی که دیدم مسترربات قطعا بهترین سریالی بوده که دیدم حالا بعدا بقیه رو هم معرفی میکنم.

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۱۸

"برای آدم های بازنــده، دنیــا باز هم کلی خوشبختی های ســـاده و کوچک کنار می گذارد" منم دنبال یه بهانه کوچیک بودم برای اینکه حالم بهتر بشه: شنبه منچستر راحت پالاسو میبره و میشه خوشحال شد. شنبه میاد و منچستر به احمق ترین تیم ممکن میبازه با خودم میگم به این میگن یه قوز بالاقوز درست و حسابی ژان پل سارتر راست میگفت "شاید قبلا از دلخوشی هامون متواضعانه لذت نبردیم" و دنیا اینو دید آخه دنیا از بازنده ها انتظار یه لذت ماشینی داره. ماشین، ماشین، ماشین ...

خلاص باید شد: از میلیون ها دلشوره ی بیخود، از هزاران نفرت و سقوط، از صدها آینده ی ناخوشایند و سکوت، از تک نگاهی که فقط انتظار باور شدن را می کشد. باید یادم باشد فقط زندگی کنم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ شهریور ۹۸ ، ۱۰:۰۵

بعضی موقع ها واقعا دوست دارم همه چیزو رها کنم، هر چی که می خواستمو ... بعضی موقع ها واقعا خسته میشم و نمیدونم درمان این خستگی چیه. انگار هر چقدر میگذره این حس برام واقعی تر میشه درست میاد جلو چشمام. کاش میشد فقط میتونستم رو یه چیز تمرکز کنم نه دوتا نه سه تا نه ... میدونم اینکارو نمیکنم اما بعضی موقع ها با خودم میگم بیا چیزی که می خوایو ول کن و تا آخر راهشونو برو شاید راه حل همینه: اینکه  پژمرده و بیمار شده بخوایم عوض بشیم و زانو بزنیم و چیزی نباشیم جز یه سرباز!! ... یعنی هممون یه روزی مجبور میشیم تصمیم بگیریم فقط یه سرباز باشیم؟

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۲ شهریور ۹۸ ، ۰۰:۳۴

اول از همه باید اشاره کنیم که فیلم براساس زندگی واقعی ران وودروف ساخته شده‌ که مبتلا به ایدز می شود او بعد از آگاهی از بیماری خود به مصرف یک داروی تأیید نشده روی می آورد و احساس بهبودی می کند او حالا تصمیم می گیرد آن دارو را به تگزاس قاچاق کند. در جریان فیلم زندگی یک همجنسگرا نیز به شکلی غمگین نشان داده می شود. جالب است بدانید هر دو بازیگر مرد این فیلم، متیو مک کانهی و جرد لتو به ترتیب برنده ی جایزه اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد و مکمل مرد شدند.

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مرداد ۹۸ ، ۱۶:۲۶

بعضی آدمام هستن که اینقدر تهوعن که آدم فکر میکنه اینا واقعا برای این تهوع بودنه دارن زورم میزنن: آخه بعیده این حجم از تهوع در سرشت کسی دمانیده* شده باشه.
* دمانیده: ماضی مضارع استمراری از مصدر دمیدن!

+ بنظرم از یه سنی به بعد خانواده باگ زندگی محسوب میشه.

+ دوستا اینجورین که وقنی لازمت ندارن حذفت میکنن و وقتی لازمت دارن همه ی داستان عوض میشه ایجور آدما از صدکیلومتریم قابل تشخیصن.

+ پارسال این موقع ها هم حال خودش رو داشت و سال بعد هم: الان!

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ مرداد ۹۸ ، ۱۱:۵۶

برای پیدا کردن ERROR پایگاه داده ای که نوشتم از صبح داشتم دیوونه میشدم واقعا نمیدونم چند بار از اول خوندمش برای پیدا کردن ERROR آخرش دیگه خسته شدم لپ تاپو ول کردم از اتاق رفتم بیرون بعد نیم ساعت دوباره برگشتم و اتفاقی فهمیدم که به جای a نوشتم o همش یه غلط املایی بود و من دنبال چه ها که نمیگشتم. یاد یه چیزی افتادم که یه بار یکی توی شبکه های مجازی نوشته بود: "دو شبه فقط به خاطر یه semicolon بیدارم" واقعا دهن آدم مجدد سرویس میشه وقتی اینجور ERRORها رو پیدا میکنی.

 

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ مرداد ۹۸ ، ۱۹:۴۲

فیلم The Pianist روایت جالبی از زندگی یک خانواده ی یهودی است که یکی از پسرهای این خانواده و شخصیت اصلی فیلم نوازنده ی پیانیست است. اتفاقات فیلم اشاره هایی دلخراش از جنایتهای انسانها علیه هم در جنگ جهانی دوم را به تصویر می کشد.

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مرداد ۹۸ ، ۱۴:۱۴

دلم برایت تنگ نشد ولی بعد از این مدت، دیدنت احتمالا برایم حسی شبیه دیدن یک غروب زیبا را دارد که غمی نهفته را در قلبم بیدار می کند. 

در فکر اینم که خودمان را دور کنیم از این اجتماع بصری، از این دایره وارچرخیدنها، از این چهره های دستمالی شده. باید برویم تا از هیاهوی قهرمانهای ساختگی شهر دور شویم، تا در کنار هم "بازنــده بودن" را تجربه کنیم!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مرداد ۹۸ ، ۰۲:۰۴